söz konusu karakter haldun taner’in huzur çıkmazı oyunundandır.
--------spoiler alert--------
bu karakterimiz kültürlü, mütevazı, cana yakın, herkese karşı
iyi davranan bir tipleme olarak karşımıza çıkıyor. kendisi
öğretmen. mesleğine bakılırsa çocuklarla arası iyi ama buna
karşıt kendi çocuğu yok. bunun sebebinin çocuk konusunu karısına
açmaktan korkması olduğunu düşünüyorum. evet korkuyor, çünkü
kendisi korkak. yalnış anlaşılmaktan korktuğu için eski karısı
konusunu hiç açmıyor. zennube’yi de kaybetmekten korktuğu için
tersine gidecek hiçbir şeye yanaşmıyor. hayır diyemiyor. gerçekleri
daha en başlarda fark etse de bunu kabullenmekten korktuğu için
sonuna kadar direnerek saf numarası yapıyor. haldun taner memnun
bey’in bu yönünü bilerek gizlemeye çalışmış gibi geliyor bana.
insanlar hakkında iyi düşünürse, iyi olmaya çalışırsa onların da
kendisine o gözle bakacaklarını zannediyor. ama çevresindeki
insanlar onun bu tavırlarını samimiyetsiz buluyor. kimsenin
böylesine saf iyi olamayacağını düşündükleri için şüpheyle
yaklaşıyorlar ve eylemlerinin altından başka anlamlar çıkarma
eğiliminde oluyorlar. sonuç olarak memnun bey yanılıyor. herşeyini
kaybediyor ama kendi kendine bir şeyi kanıtlamış oluyor. bu şey
kitabın ortalarında sokrates’ten alıntı yaptığı “evleniniz. karınız
iyi çıkarsa mesut, kötü çıkarsa filozof olursunuz” lafından başkası
değil. şarhoşken bu sözü söylemesi de bilinçaltına işlemiş olduğunu
gösteriyor. aslında memnun bey evlenirken bilerek bu kumara giriyor.
bu evlilik sonucunda mesut olacağını düşünüyor, bu yüzden yaşanan
herşeyi iyiye yoruyor. aksi çıkarsa hüsrana uğrayacağının farkında.
haldun taner oyunu yazarken bütün olayı sokrates’in bu sözü etrafında
kurgulamış sanki. son sahnedeki ağırbaşlılığı da artık memnun bey’in
korktuğu şeyin başına geldiğinin, kendisinin artık bir filozof olduğu
gerçeğini kabul etmesini yansıtıyor.