uzun zamandır aklımdaydı bu yazıyı yazmak ama çok üşendiğimden
yazmadım. kitap normal başladı. çin iç savaşını falan anlatıyodu
başta. diğer kitaplarda olduğu gibi şöyle kötü böyle kötü falan
diye o dönemi kötüleyecek sandım ve bu yüzden batı'da tutulduğunu
düşündüm ama kitap beni şaşırttı. kitabın neden çin'de yasaklandığını
da anlamadım. bildiğin komünizmi övüyor amk. o dönemki genel
kıtlıklar olmasaydı baya baya sistemin oturduğundan ve halkın
yükselen refahından bahsediyor kitap. politikası kenara bırakılırsa
hikayesel olarak garip bi çekiciliği vardı. ilk başta baba ölüyo ki
beklenen bişeydi yaşlı adamın ölmesi. sonra annesi öldü buraya kadar
tamam. ama küçük oğlu öldüğünde anlamıştım bi boklar olacağını.
kitabı çevirdim ve kapağına baktım. sol alt köşede küçücük "yaşamak"
yazıyor. orda anladım bu kitaptaki kimsenin sağ çıkmayacağını.
zaten kitapta da gezginin tekinin yaşlı adamla muhabbeti olarak
başlamıştı. ondan sonra okumam tamamen insanların nasıl öleceğini
merak etmemdi. karısı hastalıktan ölcekti zaten o da anlaşılabilirdi
onun ölümüne üzülmedim. ama kızı.. doğum yaparken gitti en çok da
ona üzüldüm. hem dilsiz kız. zar zor koca bulmuş evlenmiş. kocası
da yamuk kafalı zar zor eş bulmuş kendine. yakıştı mı ulan? nedir
bu engellilerin hayattan çektiği? sonrasında adam yıkılıyor zaten.
adam doktor sorduğunda "ben fengxia'yı istiyorum" dediğinde içim iyice
parçalandı. çocuk için belki bi daha deneyebilirlerdi ama adam
karısı olmazsa kendisini sevecek başka bir kadın bulamayacağını
biliyordu. ben de biliyordum. öyle de oldu. çocuk doğdu. karısı
öldü. herşeyini çocuğa bağladı. sonra boku bokuna öldü. en azından
acısı son buldu diye baktım erxi öldüğünde. en son fugui torunuyla
kalmıştı. torununun öleceğini biliyordum. o çapa aldıkları bölümde
çocuk çapayı sallarken kendini kescek sonra kan kaybından ölcek
diye bekledim. ben fazla acımasızmışım ya da böyle yazmak yazarın
aklına gelmedi. boğazına takılan yemekle öldü el kadar çocuk. diğer
ölümlerden sonra üzülemedim bile. ama o günden beridir tek başımayken
kuru ekmek ya da bilumum iri taneli şeyleri yemekten kaçınıyorum.
travma yaptı okuduktan sonra